Reżyseria Tom Hooper. 
Scenariusz Lucinda Coxon.

Nabyłam niedawno z „Galą” bo kilkoro znajomych polecało. I napiszę tak. Sam film na pewno nie będzie takim, o którym powiem, że jest filmem dla mnie niezapomnianym ale za to zapamiętam go na pewno zarówno pod kątem tematyki jak również ze względu na grę dwójki aktorów, Eddie’ego Redmayne i Alicii Vikander. Zwłaszcza tej drugiej. 
Temat mnie zainteresował bo dotyczy osoby, która odkrywa, że nie jest tym, o kim myśli, że jest. To znaczy,odkrywa, że nie czuje się mężczyzną a kobietą. Pewne podejrzenia były od dawna, a pewność zyskuje już po ślubie.
Najciekawsze jest też to, że sprawa dzieje się w początkach zeszłego wieku i co mnie zdziwiło, okazuje się, że pierwsze operacje korekty płci miały miejsce właśnie w latach trzydziestych ubiegłego wieku a postać, o której opowiada film była jedną z pierwszych jakie się poddały owej operacji.

Oto więc oparta na prawdziwych wydarzeniach historia artystów z Danii. Ona i On. Einar Wegener a poźniej Lily Elbe i ona, jego żona, Gerda Wegener.
Jak już wspomniałam, szybko odkrywamy nieszczęście Einara, poczucie, że nie czuje się on mężczyzną a kobietą.
Pewnego dnia Gerda prosi męża aby przebrany za kobietę pozował jej do obrazu bowiem jej stała modelka nie przychodzi. Ale nie sądzę aby to było głównym punktem zapalnym do tego co stanie się potem. W sumie nie wiemy (przynajmniej ja nie wiem ) jak było naprawdę. 
Reszta filmu pokazuje jak Einar coraz mniej jest Einarem a coraz bardziej staje się Lily.
Która pragnie stać się Lily oficjalnie i decyduje się poddać w Niemczech wówczas pionierskiej operacji korekty płci.
Ciekawe jest dojście do tej decyzji, początkowe próby jednak dowiedzenia się czy to co czuje jest na pewno właściwe a może wynika to z czegoś innego?
Jednak ogólnie muszę przyznać, film ten nie wzbudził we mnie większych emocji oprócz samego zainteresowania postaciami obojga artystów. 
Nie wiem do końca z czego to wynikało. Współczułam Einarowi a raczej Lily ale nie ze względu na to jak została rozpisana ta rola. Chociaż sam aktor stara się jak może i gra naprawdę dobrze i wiarygodnie , według mnie ta rola trochę trochę jest za „mało” napisana, przynajmniej dla mnie. Był według mnie po prostu większy potencjał postaci i na ekranie tego nie widzę. 
Bardzo dobrze zagrała też aktorka odgrywająca rolę żony Einara, która do samego końca walki go wspiera.

W internecie można poczytać o wszystkich postaciach zarówno Einarze jak i o Lily Elbe.

Moja ocena to 5 / 6.